زلزله اى مهيب در زير آب هاى تاريك و ساكت دريا بوقوع مى پيوندد. كل محيط در شعاعى به وسعت چند صد كيلومتر متاثر مى شود. چرخه طبيعى و اكولوژيك آن به هم مى ريزد. متخصصان منطقه و امور زيستى عظمت حادثه را دريافته و آن را به گوش و ديده مسيولان امور دريايى و تصميم گيرندگان مى رسانند. اما باور به چنين رخدادى در آب هاى نيلگون و آرام، بس مشكل و باوراندن آن به ساكنان منطقه كه درياى محبوب و عظيم شان را بجز خروش هاى گهگاهى و زودگذر آن بنوعى ديگر نمى شناسند، بسى مشكل است. كارشناسان امور فنى به تكاپو مى افتند، جلسات و كميسيون هاى بى پايانى تشكيل مى دهند اما آن چه به دست نمى آيد نتيجه است. هشدار ها اماادامه مى يابد و بحث و گفتگو ها بيشتر و پر دامنه تر مى شوند. بخشى از مسيولان از هشدارهاى متخصصان سو استفاده كرده و از آن به نفع سياست هاى روزمره بهره مى گيرند. اپوزيسيون سرش به امور گلوبال مشغول است و بخش مترقى آن در پى يافتن فرمولى جهانى براى حل مشكلات است. بخش فرصت طلب آن كه هميشه درپى سواستفاده ازفرصت هاست پس ازمدتى فكر ميكند چگونه مى توان از اين داد و قال بهره ببرد.
امواجى را كه زلزله هاى زير آبى ايجاد ميكنند بنا بر دانش عمومى قابل رويت نيستند و در خيلى از موارد پس از مدتى پيشروى انرژى خود رااز دست داده و از بين مى روند. اگر زلزله از ريشتر بالايى برخوردار بوده ويا زلزله در نزديكى سواحل رخ داده باشد، در اين صورت مى تواند عواقب غير قابل پيش بينى با خود داشته باشد. زلزله اى كه در خرداد ماه دو سال پيش در شمال غرب كشور ايران رخ داده، بنا به ارقام ثبت كنندگان دستگاههاى زلزله بسيار قوى بوده و امواج آن اكنون در حال رسيدن به سواحل هستند. بحث و گفتگو ها در مورد چند و چون و قدرت امواج شدت و حدت بيشترى پيدا كرده و آنچه غير ممكن مى نمود، دارد اولين نشانه هاى ممكن بودنش را نشان مى دهد. امواج پشت سر هم مى رسند و چون، زلزله همچنان ادامه دارد بنابه نظر آگاهان تغيير جوى و محيطى غير قابل پيش بينى در انتظار ساكنان سواحل اين درياست.
امواج در مقابل چشمان ناباور ساحليان بر سواحل مى كوبند و پيش مى آيند. همه از هم مى پرسند آخر چگونه ممكن است چنين چيزى. نكند بمبى زير آب منفجر كرده اند. نكند توطيه اى در كار است. نكند دارند تكنيك تازه اى را آزمايش مى كنند. امواج اما هم چنان مى رسند و مى كوبند و دو سال پس از اولين زلزله كه خيلى ها آن را شوخى طبيعت مى پنداشتند دارد خواب ازچشمان خيلى ها مى ربايد.
جنبشى كذايى براى “یکپارچگی و دموکراسی ایران” با جعل امضاى فرهيختگان، شبانه به ميدان مى آيد و خود را موج سوار بزرگ مى نامد. اما قبل از طليعه آفتاب صبحگاهى با دماغى خونين پا پس كشيده و در انتظار مى نشيند. ماجرا جويانى كه در آبهاى كم عمق همواره به صيد ماهى مى پردازند، تبديل به موج سواران قهارى مى شوند و ادعا مى كنند كه جد اندر جد موج سوار بوده اند.
اماحقيقت آن است تا زمانى كه موج هست موج سواران دم ساحل هم خواهند بود و با آكروبات بازى هاى جوانانه شان هر از چندى نفس كش خواهند طلبيد. از اين افراد نبايد هراسيد. امواج بزرگ و بزرگتر در راهند و انرژى بى پايان آنها چنين موج سوارانى را در هم خواهد نورديد. و اين تازه اول كار است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر