قطار

همانطور كه در جريان دقيق احوالات اتوبوس ما هستيد و از نزديك شاهديد خيل عظيم مسافران ما را احاطه كرده بطوريكه اوضاع اين روزها كمى شير تو شير شده است. حتى يه بابايى با نشان دادن تصديق تقلبى اش كه با يكى دو تا قوطى شيرينى غورابيه تبريز بخدمت برخى مسيولان موفق به اخذش گرديده سعى داشت با شيره مالاندن بر روى سر كچل ما و با بهانه اينكه ما خسته ايم فرمان عزيزرا از دست ما بگيرد. ما هم كه خودمون هر روز ده تا از اين سرهارا شيره مى ماليم! گفتيم حاج آقا بكش كنار بذار هوا بياد. تعدادى از مسافران جوان هم روزه گرفته اند با اينكه هنوز ماه رمضان نيست. شايد هم براى لاغرى است. اي نجوانان براى حفظ زيبايى چه رنج ها بر خود هموار ميكنند. دست مريزاد!

خلاصه همانطور كه قولش را داده بوديم به خاطر كمبود جا در اتوبوس كه شمه اى از آن را قبلا خودتان در آن عكس با حال ديده بوديد تصميم نهايى براى انتقال مسافران به وسيله اى جادارتر و راحت تر گرفته شد. دوستداران لوكوموتيو هاى عهد عتيق البته مدتى بود با اشاره سر انگشتى ما يك تيكه لوكوموتيو قديمى را از مرگ حتمى نجات داده و با صرف هزاران ساعت كار بر روى آن دوباره راهش انداخته اند و با اين كار نشان دادند كه خود كفايى يعنى چه. برخى قطعات را البته از اين آنجا و ازآنجا خريديم تا از اتلاف وقت جلو گيرى شود. دوستان قول داده اند تا ٢٢ روز ديگر قطاررا به ما تحويل بدهند و ما همان روز به قطار نقل مكان خواهيم كرد. قطار مزايايى دارد كه اتوبوس فاقد آن است. بعضى ها هر اندازه خواستند مى توانند چايى بخورند و ديگر لزومى به توقف نيست. و چون به حد كافى كوپه خواهيم داشت، دوستان مى توانند حساب خودشان را جدا كرده و باصطلاح به فراكسيون سازى روى بياورند. خواهشا شورش را در نياوريد كه تعداد كوپه ها محدود است.

عكس زير را پاپارازى ها براى ما فرستاده اند. لامصبا چقدر هم گرون حساب ميكنند.

http://farm2.static.flickr.com/1076/673778873_d4986f78dc_m.jpg