۱۳۸۷ فروردین ۳۱, شنبه

حقيقت دوستان

يورغون بى، بلاخره يك نفر بايد حقيقت را در مورد برخى دوستان اين سايت كه واژه اتوبوس وحشت بر اندام شان مى اندازد را برملا ميكرد و تو اين مهم را انجام دادى، همانگونه اعلمى حقيقت را امروز گفت و شايد هم سرش را به اين خاطر بر باد دهد. اسم ٢٦ فروردين را ميگذاريم روز حقيقت گويى. جالب است كه برخى “دوستان” اين سايت چندى پيش او را “احمق فريب و پوپوليست” آذربايجانى مى ناميدند و چه تيورى ها كه براى اثبات آن نمى بافتند. براستى اين باصطلاح دوستان اگر ذره اى بويى از انصاف برده باشند، اكنون بايد چند قطره عرق شرم بر پيشانى شان بنشيند. اما مى ترسم چنين اتفاقى هر گز رخ نخواهد داد. اعلمى نشانگر وجود يك جنبش اصيل و مردمى است كه بپا خاسته و دارد قدم به قدم جلو ميرود. سخنان او شورى در دل اين حركت ايجادكرده و آن را با انرژى بيشترى شتاب خواهد داد.

واقعا هم پدران ما خیلی خوب و به جا گفته اند که: آدمها را باید در سفر شناخت…!
باخودم فكر مى كنم شايد ما توقعات زيادى از دوستان مان داريم. آنها كه درد روحى تحقير و مسخره شدن را نمى شناسند چگونه مى توانند پا به پاى ما پيش بروند. شايدآنها واقعا نيازى به سفر ندارند و خودشان هم دارند آن را مى گويند. پس ما را نيازى به تامل نيست. سخنان اعلمى نشان مى دهد كه ما راه درست را انتخاب كرده ايم. به پاس زحماتى كه ميكشى، تا ايستگاه بعدى فرمان سر نوشت را به خودت مى سپارم و خودم امورات ديگر اتوبوس را بعهده مى گيرم. من چون كمى فراغت پيدا مى كنم دنبال ايده ام را مى گيرم كه قبلا وعده اش راداده ام. حال كه ديگر دوستان در اتوبوس نيستند اميدوارم براى اين ايده وقت كافى داشته باشم. من خودم در طول مسير حواسم به ایراندوست بود. به نظر مى آمد خودش را به خواب زده اما هواى همه چيز را دارد و حاضر ذهن تر و چابكتراز بسيارى جوانان امروزى است كه با روغن نباتى بزرگ شده اند! خلاصه حواسش به مسير است و بپا كه دست از پا خطا نكنى. ميگم ايستگاه بعدى عزل رهبره، اگه اشتباه نكنم. البته تو شايد به خاطر لغزندگى جاده، مسيررا كمى عوض كنى! خلاصه فرمان در دست توست. راستى صداى موزيكو لطفا كمى زياد كن، اين پشت صدا ضعيف ميآد.
گاز ور گداخ…

هیچ نظری موجود نیست: