زندگي بدون عشق، مثل تنبان بدون كش است.
يورغون بى آن كامنت ات با آن عكسش معركه است، شاهكار كردى. درجه بندى: چهار نوش. چطور با اين سرعت آن عكس را گير آوردى. مثل اينكه مرا گرفتى و در دريايى از شور و شعف پرتاب كردى. لباس هايم بد جورى خيس خوده اند و به اين زودى هم خشك نخواهند شد. بقول بعضى مسافران حال دادى! آن پشت نویسی و یا بغل نویسی ها هم كه واقعا بعضى هايشان مرا از خنده روده بر كردند، مدت ها بود اينطور نخنديده بودم. ازاين لحظه به بعد امورات اتوبوس با يورغون. من مواظب جاده هستم، بقيه اش با تو. به بعضى ها هم زياد آب خوردن نده!
از خدا پنهان نيست، از تو چه پنهان همشهرى با وفا، راننده چيزى براى پنهان كردن ندارد، اما دوست هم ندارد گواهينامه پايه يكش را كه خودت ميدانى با چه زحمتى گيرآورده، هردقيقه از جيب شلوارش در آورده و به هر مسافرى نشان دهد. تنها چيزى كه مى داند اگر عمر و نيرو يارى دهند، يكى دو ايستگاه اول را در خدمت باشد. بنزين كافى زده و موتورش فعلا دارد غرش ميكند. اولين آبادى ها و روستا ها را مى توان با اين اتوبوس رفت بقيه اش دست مسافران و صاحب آن.
اين اتوبوس ضمنا بسيار كهنه و قديمى است كه در گاراژ سر بسته و بكرى نگاه داشته شده بوده و كد خداى محل آنجا را انبارى آت وآشغال مى ناميد. چندى پيش كه چند تا از بچه هاى فضول و تخس در آنجا راباز كردند، هيبت اين اتوبوس را از زير گرد و خاك و خس و خاشاك بيرون كشيدند، دم آنها هم گرم كه دنيايشان را خيلى زودعوض كردند.
برخى دوستان كه قبل از راه افتادن زياد چايى خورده اند باعث معطلى مى شوند. نمى شود كه دم و ديقه وايستاد. امور موزيكالى اتوبوس همانطور كه يورغون گفت دست صاحب اتوبوس بوده تنها فضولتا بعرض ميرسانم كه غير از شوپن و بتهوون و بقيه ى از ما بهتران چيزديگرى پخش نمى شود آن هم تنها با اجراهاى به رهبرى كارايان. هواداران دالام دالام كوچه بازارى، “واك من” هايشان يادشان نرود منظورم ام پي ترى است. البته من يك نوار قديمى ازچند “ضعيفه” و چند تا سبيل كلفت دارم كه هر موقع استاد خوابيدند، مى توانيم آرام پخشش كنيم.
در ضمن حالا كه توى اتوبوس نشسته ايد براى رفع كسالت هم كه شده يك ايده اى به كله راننده زده، كه بزودى اعلامش خوهد كرد. فعلا به توضيحات “بغل دستى” راننده گوش دهيد كه بتازگى حرف هاى شنيدنى زده است اين “شهروند” همشهرى ما.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر