۱۳۸۷ فروردین ۲۰, سه‌شنبه

هارای هارای من ترکم

آميرزاى عزيز، شعار “هارای هارای من ترکم” نه سخیف است، نه ارتجاعی است ونه راسیستی است.
“هارای هارای من ترکم” بدرستى ماهيت جنبش هويت طلبى تركها را در رساترين و آشكار ترين و خودآگاهانه ترين حالت به نمايش ميگذارد و بدرستى به شعار محورى هويت طلبى پس از خرداد ٨٥ تبديل گشته است و به خاطر همين موثر بودنش مورد غضب است. اين شعار بد جورى خواب ها را به هم زده و چون بمبى در گورستان سكوت صدا كرده است. بايد به مبتكران آن آفرين گفت ودستشان رابوسيد كه اين چنين خلاقانه شعارى پديد آورده اند كه در تاريخ ثبت خواهد شد. اين شعار همان طور كه قبلا بايندر بدرستى اشاره كرد فرياد كمك خواهى است و هيچگونه اهانت و يا دشمنى با كسى را نشان نمى دهد و تنها سياستهاى تحميق و زور بر عليه تركها را هدف قرار مى دهد كه آنها را مى خواست “از خود بى خود” كند. اين شعار مى گويد من ترك هستم ومن خودم ميگويم چه هستم و كه هستم و نه ديگران. اين شعار نشان ميدهد كه چگونه جامعه ترك زبان در ايران متحول شده و به چه حد از آگاهى دست پيدا كرده كه پس از هشتاد و اندى سال كه زبانش را بريده اند ققنوس وار سر از خاكستر فرهنگ كشى و ملت كشى در مى آورد اما وحشى وار خونش را بر زمين مى ريزند. اين شعار را هم چون “آيه قرآنى” مى بايد برسر در ها نوشت و هر روز از زير آن عبور كرد! اين شعار همچون تيرى است كه مركز تحميق و ستم و نابرابرى را نشانه رفته و دقيقا به هدف زده است. شاعر ترين شاعران هم قادر نبودند با تنها سه كلمه ٨٠ سال زور و بيعدالتى رااين چنين موثر وكارآمد بيان كنند. اين شعار طبل پايان بى عدالتى را به صدا در آورده و بزودى شاهد به بار نشستن درخت تنومند خودآگاهى و مبارزات دمكراتيك تركها خواهيم بود. تركها نشان دادند كه چگونه ميتوان معادلات سياسى را در يك جامعه كه خودرا به نديدن و نشيدن زده است به هم زد و بدرستى هم به هم زد. بر خلاف نظر شما من فكر ميكنم اين شعار نگاه به آينده دارد، آمال و آرزوهاى يك ملت را بسادگى بيان ميكند و سر چشمه آگاهى و بيدارى براى نسل جوان ترك زبان است. اين شعار مى گويد چگونه مى توان مليت و فرهنگ خود را داد زد و در عين حال از مجازات نهراسيد.

هیچ نظری موجود نیست: