۱۳۸۶ بهمن ۲۷, شنبه

حروف لاتين

مباحثات در مورد چگونگى نوشتن آذربايجان يا آزربايجان ويا تبريز يا طبريض! و مشاجرات در اين مورد ايده نوشتار با حروف لاتين را جان تازه اى مى بخشد. آيا ما بايد لزومااز الفباى عربى استفاده كنيم. حالا كه چند نسلى از يادگيرى زبان مادريش محروم شده و قرار است در آينده كل سيستم آموزشى تقريبا از صفر پايه گذارى شود چرا حتما بايد نوشتار ما با حروف عربى باشد. آيا حروف لاتين نمى توانند بعنوان آلترناتيو مورد توجه قرار گيرند.مگر تركهاى تركيه ويا جمهورى آذربايجان با حروف لاتين( با كمى اضافات) نمى نويسند. منظورم دنباله روى ويا فراهم كردن زمينه ى يكى شدن تركها نيست. اگر حروف لاتين بتوانند صدا هايى را كه در فارسى وعربى وجود ندارند راحت تر و بى دردسر تر بازتاب دهند چرانبايد روى اين موضوع فكر كرد. مشكلاتى را كه تركها باحروف عربى دارند تا حدودى شناخته شده است. البته به يمن سياست هاى همه چيز زدايى تاكنون تركها با موفقيت از اين مشكل دور نگاه داشته شده اند. اگر شما تك تك كلمات را نشناسيد تفاوت تلفظ حرف “و” را در گوزل(زيبا)، گول(گل)، گوبوت(زمخت)، دومان(مه) از نوشتار آنها متوجه نمى شويد. مشكل ديگر كه با آن آشنايى داريم حروف ذ، ظ، ز و ض است. شايد آنها در عربى هر كدام تلفظ متفاوتى داشته باشند اما تا جايى كه من ميدانم در فارسى و تركى همه يك صدا دارند. مشكل ديگر عدم استفاده از وكال هاى ﹷ ﹹ ﹿ ﹻ ﹽ است كه خواندن متن را براى يك تازه وارد بسيار مشكل ميكند. البته ميدانم چنين مشكلاتى شايد به تنهايى تغيير الفبا را توجيه نكند. اما موضوع الفبا جنبه هاى اقتصادى هم ميتواند داشته باشد. ميتواند تا حدودى ارتباط با دنياى خارج را سهل تر سازد. تا جايى كه به ياد دارم اين موضوع سالها قبل از سوى تعدادى از نويسندگان فارسزبان هم مطرح شده بود. شايد شاملو هم جزوش بود اما مطمين نيستم.

هیچ نظری موجود نیست: