چند روز پيش از قول آقاى كلهر مشاور احمدى نژاد در خبر ها آمده بود كه ايشان در مصاحبه اى باخبرگزاری مهر گفته اند ترجمه اسم ندا آقا سلطان به انگليسی يعنی "فریاد آقای شاه"، یعنی شاه باید برگردد و کشور را نجات دهد.1
اين سخن آقاى كلهر البته ياوه گويى است و بدرستى مورد انتقاد هاى زيادى قرار گرفت. اما آنچه شايسته يادآورى است آن است كه فرهنگ ترجمه در سياست هاى فرهنگى حكومت هاى فارس تهران سابقه طولانى دارد. به عنوان مثال هر كس نگاه كوتاهى به نقشه هاى مناطق و شهرهاى آذربايجان بيندازد نشانى از اسامى تركى در آنها پيدا نمى كند. كمبود نام هاى تركى البته دليل بر نبود اين اسامى نيست. علت آن هنر ترجمه اسامى به فارسى است كه در طول ساليان دراز به همت سياست هاى زورگويانه مركز جامه عمل به خود پوشيده است. مثلا اسم محله دوه چى به شتربان برگردانده شده، يا اسم شهر قوشاچاى به مياندوآب ترجمه گرديده و اسم محله ليلاوا ليل آباد نوشته مى شود و صدها و هزاران مثال ديگر از اين نوع. فكرش را بكنيد انگليس ها تهران را مستعمره خودشان بكنند و اسامى محلات و خيابان ها را به انگليسى تغيير دهند مثلا به شهياد بگويند كينگ ممورى يا به برج ميلاد بگويند بيرسدى تاور يا به آزادى بگويند فريدم و همه جا هم همينطور بنويسند. تهرانى ها آن موقع چه احساسى خواهند داشت و چگونه در مورد انگليسى ها خواهند انديشيد. در مورد سياست هاى تحميلى تهران در مقابل زبان تركى بنده به عنوان يك ترك همان احساس و انديشه را سال هاست كه دارم.
1) http://www.ettelaat.net/10-mars/news.asp?id=45515&sort=Ahmadinejad
اين سخن آقاى كلهر البته ياوه گويى است و بدرستى مورد انتقاد هاى زيادى قرار گرفت. اما آنچه شايسته يادآورى است آن است كه فرهنگ ترجمه در سياست هاى فرهنگى حكومت هاى فارس تهران سابقه طولانى دارد. به عنوان مثال هر كس نگاه كوتاهى به نقشه هاى مناطق و شهرهاى آذربايجان بيندازد نشانى از اسامى تركى در آنها پيدا نمى كند. كمبود نام هاى تركى البته دليل بر نبود اين اسامى نيست. علت آن هنر ترجمه اسامى به فارسى است كه در طول ساليان دراز به همت سياست هاى زورگويانه مركز جامه عمل به خود پوشيده است. مثلا اسم محله دوه چى به شتربان برگردانده شده، يا اسم شهر قوشاچاى به مياندوآب ترجمه گرديده و اسم محله ليلاوا ليل آباد نوشته مى شود و صدها و هزاران مثال ديگر از اين نوع. فكرش را بكنيد انگليس ها تهران را مستعمره خودشان بكنند و اسامى محلات و خيابان ها را به انگليسى تغيير دهند مثلا به شهياد بگويند كينگ ممورى يا به برج ميلاد بگويند بيرسدى تاور يا به آزادى بگويند فريدم و همه جا هم همينطور بنويسند. تهرانى ها آن موقع چه احساسى خواهند داشت و چگونه در مورد انگليسى ها خواهند انديشيد. در مورد سياست هاى تحميلى تهران در مقابل زبان تركى بنده به عنوان يك ترك همان احساس و انديشه را سال هاست كه دارم.
1) http://www.ettelaat.net/10-mars/news.asp?id=45515&sort=Ahmadinejad
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر