جناب علی تبريزلى، از مرخصى برگشته، سخنان زهر آميز هفته هاى نبوده تان را داريد با يك نيش مى ريزيد. از شما يك خواهش دارم هر گاه دست به قلم ورزى برديد لطف كرده از خود بپرسيد در اين سطورى كه سياه كرده ايد چه حرفى براى گفتن داشته ايد. اگر حرفى، معنايى، فكرى، خلاصه يك چيزى بر خلاف كامنت هاى سالهاى اخيرتان در سطور توليدى تان نباشد با يك دستور بازگشت ناپذير مايكروسافتى آن نوشته را به ديار آن سطلى بفرستيد كه هر كامپيوترى يكى از آن دارد. تلاش به ورزيد از آن سطل زياد استفاده كنيد. براى رسيدن به يك محصول خوب، خيلى بايد كار كرد و خيلى بايد دور ريخت. اگر دور ريختن را ياد نگرفته باشيد، به محصول خوب رسيدن را هم ياد نگرفته ايد. در دور ريختن ورزيده باشيد. نوشته اى كه مى خواهد خوب باشد بايد ورز-ش داد. فكر و ايده را بايد ورز داد. يعنى كه نبايد ايستاد. يك خواهش دوم هم دارم. قبل از توليد كامنت هاى خروارى برويد كمى تلاش بدنى به ورزيد. ورز_ش براى فكر كردن خيلى خوب است.
ورز با هر پيشوند و پسوندى براى شما خوب است و بنده اگر امكان طب ورزى داشتم آن را براى روح و روان شما تجويز مى كردم.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر